هدفمند نمودن تحریم‌ها و هوشمند ساختن تحریم‌ها علیه ایران، اقدامی بود که آمریکایی‌ها در پسا برجام آن را به انتظار نشسته بودند. برای این منظور لازم بود تا کاخ سفید اِشراف اطلاعاتی خود نسبت به اثربخشی تحریم‌ها را ارتقاء داده و از اقتصاد ایران برآورد دقیقی داشته باشند. از این رو همکاری با کار گروه اقدام مالی موسوم به FATF اولا: دقت و هوشمندی آمریکا در اعمال تحریم‌ها علیه ایران را افزایش می‌دهد. ثانیا: تحریم‌ها علیه افراد و نهادهای ایرانی، شامل ۱۷۸ فرد و نهاد، را به صورت خودکار درونی سازی می‌کند. به عبارت دیگر ۱۷۸ فرد و نهاد ایرانی که توسط آمریکایی‌ها تحریم شده‌اند، باید توسط بانک‌های ایرانی در داخل کشور نیز تحریم شوند. ثالثا: پرونده سازی علیه ایران برای بازگشت پذیری تحریم‌ها را آسان، سریع و حقوقی می‌نماید. رابعا: FATF با خود تحریمی و درونی سازی تحریم‌های آمریکا و اروپا در نهایت ایران را ملزم به پذیرش برجام منطقه‌ای و برجام موشکی می‌نماید.

 

با این شرایط، وکلای ملت بجای آنکه مانع از تصویب FATF بشوند و از وارد آمدن خسارت محض مجدد به منافع ملی جلوگیری کنند تا پاسخی به نفوذ پذیری و ساده‌اندیشی عده ای خاص داده باشند درحال تصویب آن هستن.

 

متاسفانه وکلای ملت پیوستن ایران به ( کنوانسیون پالرمو) در صحن علنی مجلس که یکی از شروط اصلی پذیرش FATF است را تصویب نمودند.

 

«کنوانسیون پالرمو» معاهده ملل متحد برای مقابله با جرایم سازمان یافته فرا ملی است که در سال ۲۰۰۰ مورد پذیرش مجمع عمومی سازمان ملل قرار گرفت و تاکنون ۱۸۰ کشور به عضویت آن در آمده‌اند. مطابق با مصوبات کنوانسیون پالرمو، گروه‌های مقاومت از جمله حزب الله در لیست گروه‌های تروریستی قرار گرفته‌اند. از این رو کشورهای امضا کننده این کنوانسیون به مقابله با گروه‌های مقاومت ملزم می‌گردند.

 

بنابراین با این اقدام (پذیرش کنوانسیون پالرمو) توسط وکلای ملت، عملا یک گام برای تصویب FATF در کشور برداشته شد تا #خود_تحریمی و برجام منطقه‌ای را زمینه‌سازی کند.

 

حال سوال اینجاست که معاهده FATF و کنوانسیون‌های وابسته به آن، چه اهمیت و کارکردی برای آمریکا دارد که مقامات این کشور، برای تصویب آن در ایران بی‌تابی می‌کنند؟!

 

پاسخ روشن است؛ FATF کارکرد ویژه‌ای در جنگ اقتصادی آمریکا علیه ایران دارد. اجرایی شدن FATF و کنوانسیون‌های وابسته به آن، تمامی گلوگاه‌های پنهان و پیدای اقتصاد ایران را برای آمریکا قابل رویت می‌کند و دست ایران در مقابله و با دور زدن تحریم‌ها را می‌بندد. از طرف دیگر FATF تحریم‌های جدید ایالات متحده را هوشمند می‌سازد و اثربخش شدن آنها را نیز برای وزارت خزانه‌داری آمریکا قابل سنجش می‌نماید.

 

بنابراین تصویب FATF و کنواسیون‌های وابسته به آن، ریل گذاری برای تسلیم سازی کشور در جنگ اقتصادی است تا ایران، در شرایط اضطراری، وادار به توافق مجدد با اروپا و آمریکا شده و مجبور به پذیرش برجام معیوب شود.

 

چرا و با چه فرآیندی اجرای FATF که یکی از شرط های مهم آمریکا و اروپا برای توافق است باید به ایرات تحمیل شود؟

 

فرآیند تحمیل fatf و برجام معیوب

۱⃣اجرای پنهانی بخش‌هایی از fatf

۲⃣تصویب کنواسیون‌های مرتبط با fatf

۳⃣گره‌ زدن مشکلات کشور به اجرای fatf

۴⃣منوط نمودن همکاری اروپا به اجرای fatf

۵⃣دو‌قطبی‌سازی جامعه و انزوای مخالفین fatf

۶⃣تحریک اجتماعی و فشار عملی برای اجرای fatf

 

آمریکا برای وادار نمودن ایران به پذیرش fatf و قبول برجام معیوب، از سه‌گانه‌ی فشار اقتصادی، فشار روانی و فشار عملی استفاده می‌کند. در این ارتباط آمریکا از طریق تحریم‌ها، «فشار اقتصادی» را اعمال می‌نماید و فشار روانی و فشار عملی را نیز با تقسیم نقش بین جریان ضد انقلاب، شبکه همکار داخلی غرب در ایران و قدرت‌ طلبان اعمال خواهد کرد. به نظر می‌رسد نقش شبکه همکار داخلی غرب و قدرت‌ طلبان، اعمال «فشار روانی» و شرطی سازی مجدد جامعه است و نقش ضدانقلاب نیز ماشین اعمال «فشار عملی» ‌باشد. با این شرایط در این دوماه ما شاهد بروز آشوب های ناکام جهت اعمال فشار عملی منتهی به رای‌گیری برای fatf و یا عدم تصویب آن در مجلس، بودیم.